دکتر حسین زاده بحرینی بانکداری اسلامی در عمل به بانکداری ربوی گرایش یافته است

  دکتر محمد حسین حسین زاده بحرینی در همایش اقتصاد اسلامی و توسعه افزود: آموزه‌های دینی معطوف به توسعه در اسلام، کاملا قابل استفاده است مشروط به این که اقتضائات به درستی شناسایی و استفاده شوند. 
وی لازمه تحقق توسعه اقتصادی در جامعه را افزایش سرمایه گذاری دانست و تصریح کرد: سرمایه مخاطره پذیر، شرط اساسی برای تحقق توسعه اقتصادی است. 
بحرینی اظهار کرد: برای سرمایه گذاری باید به فکر تامین مالی آن بوده که از دو روش اعطای وام و دریافت بهره (FRS) که ربوی است و مشارکت در سود و زیان (PLS) امکان پذیر است. 
وی تاکید کرد: به دلیل تنوع شیوه‌های مالی، سه نظام بانکی متفاوت شامل بانکداری آنگلوساکسون یا انگلیسی، بانکداری یونیورسال یا آلمانی و بانکداری اسلامی را شاهد هستیم. 
بحرینی با تاکید بر این که بانکداری آنگلوساکسون هم زمان با انقلاب صنعتی انگلستان از اواسط قرن 18 میلادی آغاز شد، گفت: مشخصات این شیوه بانکداری توجه به درجه نقد شوندگی دارایی های بانکی، پرهیز از سرمایه گذاری بلند مدت و وام های بلند مدت و خودداری از هر فعالیتی که متضمن ریسک باشد است و استراتژی آن این است که کاری به کسانی که وام یا تسهیلات می گیرند ندارند . 
وی افزود: در بانکداری یونیورسال نیز که با انقلاب صنعتی آلمان در قرن 19 همراه بود برخلاف بانکداری آنگلوساکسون توجه اکید به درجه نقد شوندگی بانک‌ها وجود ندارد و با ریسک‌های موجود در سرمایه گذاری برخورد و فعال وجود دارد نه منفعلانه و همزمان با دو شیوه PLS و FRS استفاده می شود و استراتژی آن غربال گری پروژه‌هایی است که به تامین مالی نیاز دارند. 
وی تاکید کرد: مهم ترین مساله‌ای که بانکداران با آن مواجه‌اند عدم تقارن اطلاعاتی است که دو خطر انتخاب نامطلوب و مخاطرات اخلاقی را به دنبال دارد که انتخاب نامطلوب به قبل از تامین مالی و مخاطرات اخلاقی به بعد از آن مربوط می شود. 
وی با بیان این که در پاسخ گویی به این سوال آیا بانکداری اسلامی مانع توسعه است یا زمینه ساز آن؟ دو سناریو باید مورد توجه قرار گیرد، گفت: در سناریوی اول که شرایط عدم اطمینان است، امکان مدیریت پدیده عدم تقارن اطلاعاتی به نحو خوبی وجود ندارد اما در سناریوی دوم این امکان وجود دارد و شرایط عدم اطمینان حاکم نیست واطمینان نسبی حاکم است. 
وی تصریح کرد: خلاصه پاسخ به سوال این است که التزام به بانکداری اسلامی در سناریوی دوم به دلیل بالا بردن هزینه تامین مالی آهنگ توسعه را کند خواهد کرد. 
وی با بیان این که برای این ادعا سه استدلال مطرح شده است، گفت: استدلال اول این است که در شرایط عدم اطمینان تامین مالی به شیوه (PLS) گرانتر است از شیوه FRS و اگر بانک‌ها بخواهند التزام شدیدی به شیوه PLS داشته باشند معنایی صریح و غیر قابل امکان آن این است که بپذیرند تامین پروژه‌ها با هزینه بالاتری انجام شود و این به معنای کاهش انگیزه سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری است. 
بحرینی افزود: استدلال بعدی این است که این شرایط التزام به PLS خطر ورشکستگی بانک‌ها را بسیار افزایش می دهد که ورشکستگی بانک به معنی ورشکستگی اقتصاد است. 
وی با اشاره به این که آخرین استدلال در این زمینه یک استدالال عملی است گفت: علت این که بانکداران اسلامی عملا به شیوه آنگلوساکسون گرایش پیدا کرده‌اند و خود را از بانکداری یونیور سال به شدت دور نگه داشته‌اند این است که در فضایی زندگی و کسب و کار می کنند و برای التزام به PLS مساعد و مناسب نیست و خطر ورشکستگی را بیشتر احساس می کنند.